ارام مینشیند روی پای پدرش با دستان کوچکش موهای مشکی پدرش را نوازش میکند
پدرش سر انگشتان دخترکش را با ذوق میبوسد و قربان صدقه دخترش میرود
سالها بعد روزی که دختر دیگر بزرگ میشود
پدر موهایش سپید شده ولی
باز در نظر دختر خوش قیافه ترین مردیست که میشناسد و جذابترین و مهربانترین
همیشه دنبال مردی میگردد که همچون پدرش باشد ولی هر چه میگردد هرگز همچون پدرش نمیابد
دختر نمیداند تمام پدران دنیا همینگونه اند در نظر دخترانشان اخر پدرها سخت شیفته دخترکانشان هستند و تحمل غمشان را ندارند
سالها بعد روزی دختر میشوند دیگر نخواهد توانست صدای پدرش را بشنود و دیگر نمیتواند موهای سپید پدر مهربانش را نوازش کند
اما نمیتوانست باور کند انگار تمام وجودش بیش از گذشته تمنای پدرش را میکرد
ولی حال دیگر پدرش صدایش را نمیشنود